USUWANIE ZNAMION BARWNIKOWYCH

3.10.15


Znamiona barwnikowe, nazywane popularnie pieprzykami są to zmiany, które pojawiają się na skórze na skutek nagromadzenia melaniny. Po okresie wakacyjnym ich ilość często nam przybywa, niektóre z nich mogą zmienić kształt, barwę bądź powierzchnię. Okres jesienno-zimowy jest więc idealnym momentem na kontrolę znamion u specjalisty, czyli dermatologa. Osoby mające sporo pieprzyków na ciele, powinny kontrolować je u lekarza raz na pól roku/rok (ja przeważnie chodzę raz na rok). 
Ze względu na to, że znamiona mogą stanowić punkt wyjścia czerniaka, jednego z najzłośliwszych nowotworów, zaleca się usunięcie zmiany dysplastycznej lub takiej, która jest usytuowana w miejscach, narażonych na ciągłe drażnienie, np. na stopach, owłosionej skórze głowy itd. Pieprzyki można też usunąć ze względów estetycznych np. z twarzy. 
Przed usunięciem znamion lekarz powinien zbadać je pod dermatoskopem lub videodermatoskopem i ocenić wg. systemu ABCDE, gdzie A- oznacza asymetrię, B- brzegi, C-kolor, D-rozmiar i E-ewolucję, czyli występujące zmiany. Jeżeli znamię jest asymetryczne, posiada nierówne brzegi, niejednolity kolor, rozmiar powyżej 5-6 mm , uwypukla się, boli, swędzi bądź sączy się z niego wydzielina, powinno się je usnąć.
Jest kilka metod usuwania znamion, jednak jedyną  bezpieczną i zalecaną przez dermatologów, jest chirurgiczne wycięcie zmiany z marginesem skóry. Małe, nieinwazyjne pieprzyki można usunąć przy użyciu lasera, krioterapii czy elektrokoagulacji, jednak minusem tych metod jest brak możliwości pobrania materiału do badania histopatologicznego.
Spośród 3 ww. metod usuwania nieinwazyjnych znamion, najczęściej stosuje się laser CO2. Jego wiązka wnika wybiórczo do wody, znajdującej się w skórze, czyli tkance usuwanego znamienia. Tkanka pochłania wiązkę lasera i ulega spaleniu lub odcięciu. Do mniej popularnych metod usuwania znamion, zaliczamy kriochirurgię oraz elektrokoagulację. W kriochirurgii następuje niszczenie tkanek pod wpływem działania płynnego azotu, a więc znamię zostaje wymrożone. W elektrokoagulacji natomiast do usuwania znamion, wykorzystuje się prąd elektryczny wysokiej częstotliwości.
Jednak tak jak podkreślałam wcześniej, lekarze rekomendują usuwanie znamion (tych potencjalnie niebezpiecznych) chirurgicznie. Taki pieprzyk wraz z marginesem skóry, usuwany jest skalpelem przez chirurga. Po wycięciu zmiany zakłada się kilka szwów (ja miałam przeważnie 2-4), które po określonym czasie (ok. 1-2 tygodni) są zdejmowane. Zamiast tradycyjnych szwów nierozpuszczalnych, lekarz może założyć szwy rozpuszczalne. 
Około miesiąc od zabiegu otrzymuje się wynik badania histopatologicznego (jest to orientacyjny czas, w każdej placówce medycznej może to trwać krócej lub dłużej). 
Wśród niektórych ludzi istnieje pogląd, że znamion „lepiej nie ruszać”, tzn. nie wycinać, bo może dojść do „zezłośliwienia” zmiany, co jest strasznym zabobonem  jak na dwudziesty pierwszy wiek. Jeśli pieprzyk wyraźnie się zmienia, a jego wygląd nas niepokoi, należy go jak najszybciej zbadać u dermatologa i w razie potrzeby usunąć.



Przeczytaj także

0 komentarze